بررسی حوادث و رویدادهایی که در پیشگویی های آخرالزمان (آخرین دوره حیات جوامع و سیستم های حکومتی قبل از تشکیل آرمان شهر مهدوی) در آیات و روایات ائمه معصومین(ع)
بسیاری از پیشگویی های مذکور شکی برای ما باقی نمی گذارد که حوادث و تحولاتی عظیم، قبل از ظهور و پایان جهان رخ خواهد داد. بنابراین هیچ گاه نباید از هیچ تلاشی در جهت تطبیق رخدادها و شرایط جهان با پیشگویی های آیات و روایات در مورد پایان جهان، فروگذار باشیم. در بیشتر کتاب های روایی شیعه علایم این واقعه آمده است و به دلایلی مردم نسبت به این امور بی توجه هستند، البته نمی توان کم کاری متصدیان امور را در این خصوص نادیده انگاشت، زیرا بزرگان و علمای دین این آثار را به دست ما رسانده اند اما تکلیف ما فقط ذکر آثار نیست بلکه علاوه بر آن، پرداختن به جزئیات و مصداق شناسی این پیشگویی ها ضروری می نماید.
لازم به ذکر است که مسیحبت و یهود در این بحث ها گوی سبقت را از ما ربوده اند و هم اکنون این واقعیت در خصوص امریکا، صادق است. جایی که کتاب ها، تلویزیون و برنامه های رادیویی و حتی عملکرد و برنامه های جورج بوش، رییس جمهور امریکا، پیرامون پیشگویی های انجیل تمرکز کرده اند! پس از اینجا معلوم می شود که نسبت به حوادث پیرامون خویش (زلزله ها، طوفان ها، کشتارها، مرگ های ناگهانی، قحطی ها، و هزاران بلایای دیگر) نباید بی تفاوت بود. زیرا اینگونه مصیبت ها در دوران پیشین به فراوانی امروز نبوده است. با در نظر گرفتن حوادث دنیای پیرامون خویش و مقایسه این وقایع به نسبت کل جهان، عمق فاجعه را آشکار خواهد شد. لذا نگارنده در جهت مصداق شناسی این پیشگویی ها برآمده است. لازم به ذکر است که پس از ذکر آیات و روایات، مطالبی از کتب یهود و نصارا نیز در این خصوص ذکر گردیده است. امید است که ذکر این مطالب باعث متوجه شدن قلوب مردم به حضرت ولی عصر(عج) و دلگرمی منتظران موعود آخرالزمان گردد.
آیات «قطعا همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها، آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.»۱ احادیث امام محمدباقر(ع) در حدیثی شرایط موجود قبل از شروع دوران طلایی زندگی بشر را اینگونه توصیف کرده اند: «حضرت قائم(ع) قیام نمی کنند مگر آنکه ترس همه را فرا گرفته باشد، زلزله ها زیاد شده باشد، فتنه ها و بلاها دامن مردم را گرفته باشد، و طاعون همه را مبتلا کند.»۲ امام صادق(ع) می فرمایند: «ناگزیر است که در پیش از ظهور قائم سالی باشد که مردم در آن گرسنه باشند. از کشته شدن، کاهش یافتن اموال و جان ها و محصولات بترسند. این در کتاب خداست که فرمود: قطعا همه شما را با چیزی از ترس، گرسنگی و کاهش در مال ها و جان ها و میوه ها، آزمایش می کنیم و بشارت ده به استقامت کنندگان.»۳ ایشان تعداد کشته ها بر اثر این عوامل را پنج هفتم۴ و در جایی دو سوم یا نه دهم۵ ذکر می کنند. امام علی(ع) فرمود: «پیش از ظهور قائم مرگ سرخ و مرگ سفید خواهد بود… مرگ سرخ با شمشیر و مرگ سفید همان طاعون است.»۶ نیز در جایی امام صادق(ع) فرمود: «پیش از قیام قائم دو مرگ و میر عمومی رخ دهد، یکی مرگ سرخ و دیگری مرگ سپید،… مرگ سرخ با شمشیر و مرگ سپید با طاعون است.»۷ قبل از ظهور مرگ های ناگهانی (موت فجأة)، بیماری های متنوع و همه گیر نظیر طاعون و وبا گسترش قابل توجهی دارند. از حضرت موسی بن جعفر(ع) از پدران خویش از پیامبر(ص) نقل شده است: «ظهور بواسیر و مرگ ناگهانی و جذام (خوره) از علامت نزدیکی ساعت است.»۸ کتب مقدس «… و در بعضی جای ها قحطی ها، طاعون ها و زلزله ها پدید خواهند گردید.»۹ «…به شمشیر و قحطی و مرگ و حیواناتف زمین، بکشند [خلق را].»۱۰ با توجه به آیه و احادیث و روایات ذکر شده می توان مهم ترین این حوادث ذکر شده را اینگونه بیان نمود: قحطی (کاهش محصولات، اموال و گرسنگی) جنگ (کاهش در جمعیت و جان ها) مرگ (به واسطه بیماری های کشنده) این علامت ها در تقسیم بندی علائم ظهور، جزو حوادثی ذکر شده که بیشتر علامت نزدیکی ظهور است. در این قسمت از بین موارد فوق به مرگ به واسطه بیماری به عنوان یکی از علایم نزدیکی ظهور پرداخته شده است. این امور دو مرتبه تکرر می یابد: یکی: در اواخر دولت بنی العباس که سپری شده است و تواریخ از قتل نفوس و کمی محصولات و قحطی در عراق و مصر و بلاد شام سخن گفته اند. و دومی که در نزدیکی ظهور رخ خواهد داد. طاعون در این روایات شامل هر مرض مسری مهلک است و به سبب آن که در آن زمان مهلک ترین بیماری شناخته شده بوده است از آن یاد شده است. پس لفظ طاعون سایر فجایع و بلایایی که خداوند برای تنبیه اقوام نافرمان بردار نازل می کند را نیز در بر می گیرد. البته، هر کدام از این وقایع ذکر شده (زلزله ها، جنگ ها و …) زمینه را برای گسترش یک بیماری همه گیر (اپی دمی) آماده می کند. امروزه بیماری ها به سرعت در حال گسترش هستند. در حالی که یکی می تواند به مرگ هزاران نفر منجر شود آن یکی می تواند بافت اجتماعی را از هم باز کرده و تعادل روابط ضروری برای ثبات کشورها را به هم می زند. بزرگ ترین بیماری وحشت آفرین اخیر سارس (سندرم تنفسی حاد) بود، که سال گذشته صدها نفر را کشت و هزاران نفر را آشفته کرد. قبل از آن ایدز بود، که ده ها میلیون نفر را از بین برد و امروزه نیز در برخی از کشورها از هر ده نفر یکی را از پا در می آورد. فردا ممکن است این بیماری، یک بیماری دیگر باشد که می تواند سراسر زمین را درو کند، و به دنبال خویش مرگ و نابودی بیاورد. اکنون به بررسی بزرگ ترین کشتارها بر اثر بیماری ها در دوران معاصر (که بی شک نسبت به دوران پیشین افزایش یافته است) می پردازیم. مرگ سیاه شاید مشهورترین قتل عام تاریخ مربوط به مرگ سیاه (Black Death) در قرن ۱۴ میلادی باشد. حدود ۲۰ میلیون نفر (یک سوم تا نصف جمعیت اروپا) در همان ابتدا جان خود را از دست دادند. در سال ۱۳۴۶ میلادی، اخباری که به اروپا می رسید حاکی از شیوع یکی بیماری کشنده در چین بود که بسیاری از قسمت های آسیا را در بر گرفته بود. سال بعد یک بیماری مرموز دیگر در ایتالیا ظاهر شد. کارکنان کشتی هایی که از دریای سیاه عازم «مفسینا» بودند مبتلا به دمل های سیاه رنگی در سیر بغل و کشاله ران شدند. این نیز یکی بیماری خطرناک بود. بیماری آنقدر کشنده بود که مردم می دانستند آن شب که به رختخواب می روند صیح روز بعد دیگر زنده نخواهند بود. دو نوع از این بیماری وجود داشت. اولی داخلی بود، که به تورم و خونریزی داخلی منجر می شد. این نوع از طریق تماس سرایت می کرد. دومی در شش ها متمرکز می شد از طریق سرفه و هوا منتقل می شد. برای این بیماری پیشگیری یا درمان شناخته شده ای وجود نداشت. از جمعیت تمامی شهرها کاسته شده بود. ساختار اجتماعی به کلی از هم پاشیده بود. والدین کودکان خود را رها می کردند، شوهران و همسران همدیگر را ترک می کردند تا بمیرند. در بسیاری از موارد از ترس سرایت، کسی پیدا نمی شد تا جنازه ها را به خاک بسپارد. یکی از نویسندگان آن زمان از مشاهده ۵۰۰۰ جسد در درون یک مزرعه سخن می گوید. تمامی این وقایع، سرنوشت امم و ففرَق پیشین (اهل مدین، اصحاب ایکه، قوم ثمود، اصحاب الرس، اصحاب السبت، قوم عاد و …) را در ذهن تداعی می کرد. در آن زمان، کتاب های مقدس وسیله ای اولیه برای سنجش مصائب طبیعی بود. تنها راه برای درک چنین وقایعی این بود که جهان کنونی رو به پایان دارد. دیگر امیدی برای آینده وجود نداشت. بیماری های مشابه در زمان های اخیر نیز مشاهده شده اند. قتل عام بزرگ لندن در سال ۱۶۶۴ و ۱۶۶۵ باعث نابودی حدود ۷۰۰۰۰ نفر از جمعیت ۴۶۰۰۰۰ نفری این شهر شد. در یک حادثه دیگر در کانتون و هنگ کنگ در سال ۱۸۹۴، ۸۰۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰۰ نفر کشته شدند و در عرض ۲۰ سال بیماری از جنوب چین به سراسر دنیا گسترش یافت و حدود ۱۰ میلیون کشته بر جای گذاشت. این دفروگر در سال ۱۸۹۹ از آسیا به آمریکا رسید. این بیماری امروزه نیز گزارش شده است و هر سال ۱۵ نفر را به کام مرگ می کشاند. این بیماری از جوندگان نشأت گرفته و به وسیله کک به انسان منتقل می شود. گاهی گازگرفتگی توسط حیوانات نیز باعث سرایت آن می شود. بیماری های منتشر شده توسط انسان درطول تاریخ، این نوع قتل عام ها، به عنوان سلاح تهاجمی بر علیه ملت های دیگر به کار گرفته شده است. مغول ها اجساد مبتلا به این بیماری ها را از طریق منجنیق به داخل شهرهای محاصره شده می انداختند. بر اثر گسترش بیماری هزاران نفر در داخل شهرهای محاصره شده تلف می شدند. در جنگ جهانی دوم، ژاپن کک های حامل بیماری را به داخل خاک چین انتقال داد. تجربیات طولانی به دست آمده در جنگ ها نشان داد که جنگ افزارهای بیولوژیکی یکی از راه های ممکن برای نابودی گسترده است. در سال ۱۹۶۹ معاهده ای بین ایالات متحده و ۷۰ کشور دیگر امضا شد که تولید سلاح های بیولوژیکی را ممنوع اعلام کرده بود. اما علی رغم این اقدام اکنون پوشیده نیست که برخی از کشورها این معاهده را نادیده گرفته و به تولید این سلاح ها می پردازند. شوروی سابق در طول جنگ سرد تلاش های زیادی را برای تولید سلاح های بیولوژیکی به کار برد. برای سال ها دانشمندان به تحقیق در امکان وجود راه هایی برای ایجاد تغییرات ژنتیکی در این عوامل اقدام نمودند تا آن را در مقابل درمان های مدرن مقاوم و پایدار سازند. پس از فروپاشی شوروی در سال ۱۹۹۲، این امر اهمیت زیادی پیدا کرد. ایالات متحده و متحدان او بیم داشتند که ممکن است این فن آوری به دست القاعده یا سایر گروه های تروریستی بیفتد و روزی از آن بر علیه این کشورها اقدام کنند. بعد از جنگ اول خلیج در سال ۱۹۹۱، ناظران تسلیحاتی اعلام کردند که رژیم صدام حسین سلاح های شیمیایی در اختیار دارد و کلاهک های میکروبی را تولید کرده است تا بر علیه دشمنانش از آن استفاده کند. (سلاح هایی که امریکا و متحدانش در اختیار او قرار داده بودند تا علیه ایران استفاده کند) آنان هنوز هم بیم ناک هستند در صورت عدم کشف و نابودی آن ها، ممکن است گروه هایی همچون القاعده یا سایر گروه های افراطی آن را در اختیار گرفته و بر علیه منافع غرب به کار گیرند. اکنون نیز ممکن است چنین حملاتی انجام شود. بر اساس یک بررسی انجام شده شیوع یک بیماری همچون آبله در امریکا در یک روز یک میلیون نفر را می کشد و دو یا سه برابر این تعداد را مبتلا می سازد. بیماری های طبیعی در آن سوی این وقایع، نوع دیگری از طاعون در انتظار است. محققانی که در این زمینه تحقیق می کنند می گویند این یکی کاملا در خفا عمل می کند و می تواند هر لحظه منفجر شود. ۸۰ سال قبل جهش ناگهانی در ویروس عامل انفلوآنزا منجر به یک اپی دمی جهانی شد که در طول فقط ۱۸ ماه، ۲۵ تا ۴۰ میلیون نفر را در سراسر جهان نابود کرد. بسیاری این بیماری را یکی از بدترین فاجعه ها در طول تاریخ برشمرده اند. برخی از مورخان می گویند این بیماری باعث پایان جنگ جهانی اول شد. دانشمندانی که در این زمینه تحقیق می کنند هشدار می دهند که این واقعه ممکن است بار دیگر اتفاق بیفتد. آنفلوآنزا یکی از بزرگ ترین عوامل خطر آفرین در دنیای کنونی ما می باشد. ممکن است سایر موارد مشابه اکنون در حال تحول باشند. حدود ۸ ماه یا بیشتر طول می کشد تا واکسن یکی بیماری ساخته شود در حالی که در آن سو یک بیماری دیگری شیوع پیدا می کند. محققان می دانند که نمی توانند جلوی بیماری های همه گیر را بگیرند. زمانی که مقامات بخواهند بفهمند چه اتفاقی افتاده، شاید برای نجات جان میلیون ها نفر دیر شده باشد. بیماری سال گذشته (سارس) به سرعت شناسایی و در عرض چند هفته نقشه ژنی آن کشف شد. محققان سراسر جهان از آخرین فن آوری های پزشکی برای این مهم استفاده کردند. در مقایسه با آن، اقدام مشابه در مورد ویروس ایدز چندین سال طول کشیده و هنوز هم ادامه دارد در حالی که در همان آغاز ۲۰ میلیون نفر را مبتلا کرده بود. به هر حال ممکن است سال ها طول بکشد تا واکسنی برای مبارزه با سارس پیدا شود. در همین زمان بیماری های دیگر در انتظار این هستند که یک روز به نوع بشر حمله کنند. در این زمان نتایج بسیار مصیبت بار خواهد بود. جنگ در یک نقطه از جهان همراه با یک بیماری مشابه آنچه که در جنگ جهانی اول اتفاق افتاد، می تواند فجایع بزرگی را که فقط در پیشگویی های آیات و روایات در مورد آخرالزمان ذکر شده، به بار بیاورد.